Monthly Archives: Abril 2012
“When boys ask for apology.” ♥
“When boys ask for apology.” ♥
I was quietly surfing the net when my phone beeps.
One message. From REX.
“Sorry kanina namura kita. haha. I know naman di ka sanay na namamumura kita. Haha. Sorry.”
I know he’s saying “Haha” but I feel his sincerity in asking for apology. So I answered,
“Na shock lang ME. Okay lang.”
Then he answered,
“Sorry a.”
Me: “Haha. Okay lang.”
Him: “:) thanks :)”
OMG. I am moving on. He’s showing motives that I should stop on moving on. Haay.
Happy Fiesta! ♥
Fiesta ng Balanga.
Hindi ko sure kung pupunta ako. Because, I have a STRICT parents. Nagpaalam ako kay Mama at sinabi niya, “Maglinis ka muna.” Syempre, dahil gusto kong makaalis, naglinis ako. Todo todo.
11 am dapat ang kita kita. 10:30 na at naglilinis pa din ako. Buti nalang nagtext si Rex. “Uy, 12 na tayo magkita kita ha.” Naligo ako at after ko maligo, nagbihis na ako. Sabi ni Mama, “Aano ka?” “Fiesta.” sagot ko naman. “Um-oo na ba ako?” sabi niya. “Mama naman.” sagot ko. Nasa isip ko, “Todo linis ako, hindi pala papayagan? Ano ‘yun? Lokohan. Kapag hindi ako pinaalis, ikakalat ko lahat ng nilinis ko. (So bad)” Pinayagan ako pero nainis pa din ako dahil naman kay Papa. Kinukwestyon niya ang course na kukunin ko. Nila-LANG niya ang Accountancy. Dapat daw ay kumuha ako ng bigating course. Mga Engineering, Archi. Nakakainis.
Nagkita kami sa terminal. Si Arvin, ako at Rex. Nagpunta kina Trisha at kumain. Sabi ni Rex, “Ina, damihan mo kukunin mo ha. (Shanghai)” Kumuha ako ng lima. 2 lang ang nakain ni Rex.
Tumambay kami sa kwarto ni Trisha at nag aircon. Magkatabi kami ni Rex. :”> (Syempre, masikip. Kaya ganun.)
Pumunta kami kina Eunice.
(Grabi ako magkwento. Parang tamad na.)
Umuwi ako. HAHAHAHAHAHA. BOW.
Convo with HIM.
~ DRAMA MODE NIYA SA GM ~
Reply ko:
“Uy. Ano kaba. Ipahinga mo lang ‘yan. Hindi naman porket hindi ka nareplyan, ‘di na concern. Naku. Labs ka kaya namin. Hm. Alam mo ‘yan. Ipahinga mo lang saka inom ka gamot. Bawasan mo muna puyat. Ikaw talaga.”
Him:
“Alam ko naman love niyo ko. Pero syempre kailangan ko ng alam mu na. Ou. Di na ko manunuod ng pbb.”
Ako:
“Osige. O kumain ka na. Tapos inom ka na gamot saka pahinga kana. Nakakadagdag ng stress yung drama ge ka. :-)”
Him:
“:)”
Ako:
“Yan. Smile. Sige na. Go na. Gawin mo na sinabi ko. :-)”
Him:
“Ge po. :)”
Actually, nagulat ako. Nahihilo siya niyan e. Tapos nagulat ako sa mga replies niya. Hindi naman siya ganyan magreply e. Siguro dahil naramdaman niya na concern ako.
CONFUSED.
“Who will you choose? The one you like who likes you back or the one you love but doesn’t love you back?”
Kahapon, nagpasa kami ng form sa Iskolar ng Bataan. Ganito lahat ng nangyari.
Una, mga past 12 ay umalis kami sa Abucay ni REX. Nagkwentuhan sa jeep. Nung inabot niya na sa akin yung pera, sabi ko, “Dalawa na ‘to ha.” tapos tumango siya. Pagdating namin sa Balanga, sabi niya, “Sakay na tayo ha.” Sumakay kami ng trike at nagpunta sa CPM.
Habang naglalakad papuntang CPM, sabi ni Rex, “Yung pinsan ko kamo, gusto kayo makilala.” “Sinong pinsan?” “Yung taga——-“ (Hindi ko matandaan) “Ganun?” “Oo. Una ka niya nakilala saka si Eunice, Grace at.. may lalaki e.” sagot niya. Natahimik kami. Nung malapit na kami sa CPM, sabi niya, “Gandang ganda nga siya sa’yo e.” “Oh? ☺” Napangiti ako.
Pagdating namin sa CPM, wala na. Para nalang kaming magkaibigan. Umalis si Pat para magpa-picture at naglaro muna sila Arvin, Rex at Jerome sa Wonder Park.
Bumalik si Tricia at nagyaya na ako sa Capitol. Nung nasa trike, sabi ko, “Trish, bakit ganun? Kapag hindi ko nakikita si Rex, parang hindi ko na siya gusto. ‘Pag nakikita ko, gusto ko pa.” Ang gulo kamo. Pagdating namin don ay may pinuntahan kaming office. Sabi nung babae, “Anak ba kayo ng kabalikat?” tapos sabi ko, “Anak lang po kami ng may balikat.” sabay tawanan kami.
Nung nasa pila na kami sa Iskolar ng Bataan, mahaba. Parang audition sa PBB.
Ilan saglit lang e nakaraos na din. Pumunta kami ng Asia dahil may kukuhanin ako at si Rex.
Pagdating sa Asia, hinanap ko si Sir Carvin. Sabi ni Sir Christian, nasa Grade six room daw. Pagkatok ko at pagbukas ko, nakatingin silang lahat sa akin. Grabe. Tapos parang gusto nila kunin number ko. Kinuha ko phone ko para i-save number ni Sir Carvs at nabasa nila ang bag ko na may pangalan ko. “Ina.” “Paano niyo alam pangalan niya?” Sabi ni Sir Carvin. “Sa bag po.” Sagot nila. Tapos nakangiti sila sa akin. Sabi ni Sir Carvin e bumalik nalang daw ako after ng class niya.
Umalis ako at bumalik sa faculty room para sabihin sa mga kasama ko na hintayin na namin si Sir Carvin. Bumalik ako sa Grade six room para sabihin sa kanya ‘yon.
“Sir. Hintayin ko na po kayo.” sabi ko. Isang lalaki ang nakaagaw ng pansin ko. JOHANSEN NICOLAS ABELLO. ‘Yan daw ang pangalan. Tinanong ni Sir Carvin ang number ko at tinanong din nila. Akala ko, hindi kukunin ni Johansen ang number ko. Kinuha pala.
Bumalik ako sa room nila at nag stay muna. Reporting pala sila at nabunot ang name ni Johansen para mag report. Ayaw niya dahil nahihiya siya sa akin. So, umalis muna ako.
Pag balik ko sa faculty, kinikilig ako. Hindi ako masyado pinapansin ni Rex. Tapos nagkatabi kami sa upuan at may nagtext sa akin. Brian daw. At Joseph. Sabi ko, “Nu ba ‘to. Grabi magtext. Jejemon.” tapos parang imbyernang sumagot si Rex. “E pano mga tambay!” tapos naisip ko, “Hala? Anong reaction ‘yan? Galit?” Maya maya, may nagtext, “Balik daw po kayo. Sabi ni Sir.” “Trisha, samahan mo ko. Tingnan mo siya.” sinama ko si Trisha at pagpasok namin ay nagrereport si Johansen. OMG. Nahiya na naman. Grabe. Si Pat naman, sumigaw, “Sabi ni Ina, pogi ka daw.” HAHAHA. Loka e.
Nakipagkamay sakin si Johansen nung nasa room nila ako at take note. Mga 48 years bago tumayo. Nahihiya talaga e. Hahahaha!
Bago siya umuwi, nag ba-bye siya. 48 years na naman. Nahihiya e.
Nagkatext kami. Matagal din. Nakakahilo daw ang byahe pauwi sa kanila. Sabi ko, “Sana nung nahilo ka, ‘di mo muna ako tinext.” tapos sabi niya, “Gusto kasi kita katext. ☺” kinilig ako. HAHAHAHA.
So, eto. Naisip ko, between REX and JOHANSEN, sino ba? Yung taong mahal ko (REX) pero hindi ako mahal o yung taong gusto ko (JOHANSEN) at gusto din ako?
“Sorry ganun na pala ako kasama. Hindi ko sinasadya. Hayaan niyo simula ngayon hindi na ako magpaparamdam sa inyo. Salamat ah sa mga pinagsamahan natin. Thank you. Y.Y sabihin niyo ng nagddrama ako pero totoo to mainis na kayo sakin pero wala kong magagawa dun.” → Patricia.
Grabi. Grabi talaga. Naiiyak na ako. Sobra. As in. (Nagawa ko pa mag-blog) Pero sa totoo lang, gusto ko talagang umiyak. Gusto ko ng kausap kaso si Eunice, may sakit. Ayoko naman siyang abalahin pa para lang makinig sa akin. Tinex ko si Arvin at sinabi niyang intindihin ko nalang daw.
(Sigh)
Bakit kasi offended agad? Lawakan ang isipan please? Pwede? Haaaaaaay! Buti na nga lang naintindihan niya din ako e. Sa wakas.
Dear Mom and Dad,
I am no longer a kid now. I am sixteen. I am supposed to be on the city, hanging out with friends. I should have been on the bars at Friday nights. I should have been going home at midnight or at 4 in the morning. I wanna know what’s life outside this jail-home house.
Why don’t you show little trust for me? Why can’t you allow me to be happy? To enjoy life? Sometimes, I feel left out. Because my friends, their parents allow them to do whatever they wanna do. I know you care. Parents all do care! But, but, if your concern and care makes me feel like I’m a prisoner, then I think you should minimize it. ‘Cause sometimes, your care and concern offends me. It’s like I’m a prisoner living in this ugh-whatever-so-called-house.
You know, if I had the chance to audition in the PBB House, if they’ll ask me why am I going to join there, my answer would be.. “I wanna live away from my parents. I wanna learn how to stand on my own feet. I wanna be independent. I wanna be responsible in whatever decision I will make.”
(Sigh)
I wanna be free but I really don’t wanna live without ’em. That would be a boring life. My life will be worthless if they’re not here. Actually, they’re my inspiration. I wanna finish my studies because of ’em. I wanna be rich, because of ’em. I wanna be successful, because of ’em. They’re my priority. But, I wanna know myself too. How can I know myself more if I am so dependent on them?
(Sigh)
Sino ba talaga ang hinahanap ko?
Actually, every night, every time I pray, lagi kong hinihiling na sana makita/ma-meet ko na si Mr. Right – yung taong para talaga sa akin. (Nagddrama na naman ako.) Pero, ang akin lang e, mahirap o nakakasawa din kasi yung pare-parehas ang routine mo.
“I’m not desperate for a relationship, but I do miss the feeling of having someone that can make me smile and feel appreciated. Someone that will make calling and texting me first and last thing they do everyday. Someone that will be there to hold me when I feel vulnerable. Someone that will look past my defects and love me for who I am. Someone that will give me butterflies in my stomach every time we’re together. Someone that I can call mine.”
Yes. That’s my reason. (That quote’s not mine)
Nakakamiss kasi yung pagkagising mo sa umaga e mangingiti ka dahil may magtetext sa’yo ng “Good morning. I love you.” tapos ire-remind na kumain ka sa oras. ‘Wag kang magpapagutom. Tapos, at the end of the day, magtetext uli siya sa’yo at ipapaalala niya kung gaano ka niya kamahal. Tapos ay maggu-goodnight siya.
Nakakamiss yung may katawanan ka, may kakalokohan, may kaasaran, may ka-inlove’an. Yung pwede mong tawaging “He’s everything.” Yung turing mo ay best friend dahil ready siyang makinig sa mga problema mo. Yung hindi ka iiwan at sasabihin pa na “Hindi ko man kayang solusyunan ‘yang mga problema mo, promise ko naman sa’yo na hindi mo ‘yun haharapin mag-isa.” yung akala mo, tatay mo dahil pinapangaralan ka niya kapag may mali ka – pero sa maayos na paraan. Yung kapag ginabi ka ng uwi kasama ang barkada mo e sasabihin, “Hindi naman sa pinagbabawalan kita, mag-iingat ka naman kasi. Gabi na. E pano kapag naaksidente ka di ba? Wala pa naman ako sa tabi mo.” tapos kapatid, na kayang i-share sa’yo lahat ng meron siya.
Well, sa akin, hindi naman talaga ako tumitingin sa itsura e. Proof? Tingnan niyo mga ex ko kung mga pogi ba. May mga pogi man akong nagustuhan, hindi naman nagiging kami.
Sa akin lang naman, sana lalaking unang una e, may respeto. Kailangan kasi naming mga babae ‘yan e. Kasi, kapag ang lalaki, nagloko, nambababae, walang respeto sa Gf niya ‘yon. Sunod, loyal. Siyempre, sino ba naman ang may gusto ng hindi loyal, ‘di ba? Sweet. Sweet. Kasi don mo malalaman kung sincere e. Magalang. Syempre, gusto ko magalang sa family ko. Mahal na mahal ang mommy/mama niya. Sabi kasi, malalaman mo daw kung magiging mabuting bf ba siya sa’yo ay kung mahal na mahal niya ang mommy niya. Ibig sabihin, hindi niya kayang saktan ang mga babae dahil babae ang mommy niya. Parang kapag sinaktan niya ang mga babae, e parang sinaktan na din niya ang mommy niya. God fearing. Balewala ‘yang lahat kung hindi naman siya God-fearing. Kasi, kapag may takot siya kay God, hindi din niya magagawang saktan ang babae, may respeto siya, magalang. Kapag God-fearing ang guy, malaking points na ‘yun.
Hm. Kelan ko kali mami-meet si Mr. Right? 0.O
Ano ba ‘to?
Actually, alam ko naman na walang nagbabasa ng blog ko kaya diary ang drama neto para sa akin. 🙂 So, game?
About dun sa dream ko. Hala. In love yata ako. -.-
Hindi ko alam kung bakit ko napanaginipan si Lance. Sabi nila, kapag napanaginipan mo daw ang isang tao, siya daw ang huling taong inisip mo bago ka matulog. E hindi naman siya ang huling taong inisip ko before I fell asleep.
Okay pa kung si Robi o si Aaron ang mapanaginipan ko e. Kasi napanuod ko sila sa GGV.
By the way, ayun. Nung pagkagising ko, lagi ko na hinahawakan yung kamay ko. Yung hawak na parang holding hands. Then, naisip ko si Lance. Ngayon, nag-Fb ako. Vinisit ko ang profile niya. Then, kumuha ako ng mga pictures niya. Then, parang iba yung tingin ko sa kanya. Parang crush ko siya na parang i like him.
Pero, naisip ko, “HINDI! Hello? Twitter famous kali ‘yan. Yaman yaman pa. Paano kayo magkakakilala?” Actually, may point naman ‘yung utak ko. Hindi ko lang alam kung bakit ba pumasok pa sa utak ko na like ko siya. Well, everyone likes him.
Hala. Hindi ko alam. O baka kasi kamukha niya lang si Bestfriend/Crush. </3
Moving On. Letting Go. ∞ 