Monthly Archives: Abril 2012

Th Dream~

Sana totoo nalang ‘yung dream na ‘yun. (Evil laugh here) 

Kasi, naalala ko lang e naka-lapel daw ako. Tapos may binulungan akong kasama. Then, nagpunta daw ako sa confession room ni Kuya. (Yes! Definitely! I am a housemate in my dream.) Pagpasok ko ng confession room, hindi ko alam kung paano nasama si ….. Yeah! Si LANCE DE OCAMPO! Nandun siya. Tapos sabi ni Kuya, manunuod daw ng movie sa confession room. Si Lance, ako, tapos dalawang kasama ko na couple. (Sarcastic!) Then, edi ayon. Sweet yung kasama namin. Eh magkatabi kami ni Lance. HAHAHA. Nagulat ako e hinahawakan niya na ‘yung kamay ko. :”>

Nakarinig ako ng mga boses. At Oh! Gising na ako. (Insert sad face here) alam niyo yung nakakatawa? Yung pagkagising ko e magka-holding hands yung dalawa kong kamay. Whahahaha! Nakakatawa. 🙂

Just a thought

Hindi ko maintindihan kung bakit kapag free time o ‘pag wala tayong magawa e kung anu ano ang pumapasok sa utak natin. At kadalasan pa, bad things ang naiisip natin. Yung dahil nga sa wala tayong magawa e napapraning tayo. As in. Praning in a way na kung anu ano talaga ang iniisip natin. Like, nagbibigay ng maling meaning sa mga bagay bagay. ‘Di ba? Bakit kali?

Well, ganun yata talaga.

HE’s baaaack! ☺

HE’s back? Who?

Yes. He’s back. REX. What I mean is bumalik na yung Rex na kilala ko. Ganito kasi ‘yun..

1 message received..

Rex Basangan: Good morning Inahmae! 🙂

Ako: Wow. Haha. Good morning, Bes! 🙂

Rex Basangan: Baket? Haha. Gusto ko lang ulit maging sweet sainyo. :))

Ako: Haha. Nagulat lang. Shocked ika. 🙂 biglang nag-Pm. Haha.

Rex Basangan: Ganun talaga. Hahaha!

Ako: Nung nabasa ko nga text mo, naisip ko, “Ano kali nakain neto?” Hahahaha. 😀

Rex Basangan: Di pa nga ako kumakaen eh. Haha.

Ako: Alam ko na. Nagugutom ka na. Nyahaha.

Rex Basangan: Oo. Haha. Pero ‘di sa gutom yung PMs ko senyo. Haha.

Ako: Hahahaha. Omg! Binabalik mo na si Rex?! 🙂

Rex Basangan: Sabi mo eh! Haha.

Ako: Whahahaha! Yeaboi! Welcome back. Wala ka ng sanib! 🙂

Rex Basangan: Haha. Aning. Alam mu namang moody ako e.

Ako: Haha. Oo. Minsan sarap mo nalang palatukin e. 😀

Rex Basangan: Hahaha. Sge. Kain muna ‘ko. Text tayo later. Haha.

Ako: Haha. Sige. Ingat. Baka mabulunan. Bumalik si Rexsanib. 😀

See? He’s back. Nakakamiss. Nakakatuwa. My God. Namiss ko si Bes. He’s back. ☺ So happy!

HANEP!

Hindi ko alam kung ano bang mararamdaman ko. Maiinis ba o magagalit o magtatampo o ano. Pero umaangat sa akin ang INIS.

Oo. Naiinis ako. Sa Mama ko. Feeling ko kasi I’m a summer prisoner. Aba. Sino ba naman ang may gusto maging summer prisoner, di ba? Kasi, kapag nagpapaalam ako gumala, ayaw ako payagan. Tapos kahapon, birthday celebration ng classmate/friend ko. Hindi ako pinayagan kasi magsswimming daw kami ngayon. Tapos nalaman ko, hindi tuloy. Ano ‘to?! Lokohan?!

Alam mo yung feeling na hindi ka na nakasama dahil nga may pupuntahan daw kayo tapos hindi matutuloy? Nakakainis no. Kailangan mo pang i-give up yung time na makakasama mo yung friends mo tapos hindi kayo tuloy.

Isang malaking HANEP!

“Na-touch kasi ako.”

‘Wag niyo naman po sana isipin na peke ang luha ko dahil lang nag-picture ako. Actually po, may istorya po ‘yan.

Sabi ng girl best friend kong si Eunice, naka-public na daw ang wordpress account niya at pwede ko na basahin mga posts niya.

I read her post about her and her boyfriend, Arvin. Sobrang na-touch ako sa love story nila. I am reading it out loud and next thing I know is I’m crying. Naisip ko, “Bakit?” Two reasons.

FIRST, sabi ko nga kanina, na-touch ako sa kanila. Well, kung mababasa niyo lang, mata-touch din kayo. At kung na-witness niyo lang ang love story nila, talagang masasabi niyo na “They’re meant to be.” Wala pa talaga akong nakikilalang couple na kasing perfect nila. Oo, minsan nagkaka-away sila. Pero nagiging okay din. Kasi hindi nila kayang magkagalit. Hindi nila kayang tiisin ang isa’t isa.

SECOND, and honestlyI ENVY THEM. Oo. Naiinggit ako sa kanilang dalawa. Kay Eunice, for having such honest, loving and effortful boyfriend at kay Arvin, for having a trustworthy, loving, honest and almost perfect girlfriend. I envy their relationship. Parang nainggit ako na hindi ko maintindihan.

Seems like naisip ko ang sarili ko. Why can’t I find the right one for me? (Teary eyes) Tapos naalala ko yung sabi ni Matet de Leon sa Till my Heartaches end. May mali din daw si Agnes kaya nagkaloko loko ang relasyon nila ni Paolo. Naisip ko tuloy, may mali ba sa akin at hindi ko mahanap si Mr. Right?

Ayun ang dahilan kung bakit ako naiyak. Sobrang nakakalungkot lang na wala kang boyfriend at may katampuhan ka pa sa mga kaibigan mo. -_- I feel left out. I feel alone.